Tijdens de eerste weken van de coronacrisis had onze postverwerking en -bezorging het drukker dan ooit. Ik wilde daarom graag mijn steentje bijdrage. Ik vroeg aan de collega’s van Business Post in Heerenveen of ik iets kon betekenen. Dat kon. ‘We hebben het razend druk,’ vertelde de werkleider. ‘Het is een gekkenhuis, vergelijkbaar met de kerstperiode.’ Ik maakte ruimte in mijn agenda en ging tijdelijk aan de slag als postbezorger in Oranjewoud.
Het waren de weken waarin we ons afvroegen of de Nederlandse ziekenhuizen de groeiende stroom coronapatiënten wel aan zouden kunnen. De lockdown beperkte onze bewegingsvrijheid en onze sociale contacten. Sommige mensen kwamen hun huis niet uit en maakten zich grote zorgen. In die periode bij Business Post zag ik hoe belangrijk onze postbezorgers zijn. Elke dag gaan ze op pad. Weer of geen weer. Ze wensen iedereen een vrolijk ‘Goedemorgen!’ en maken een praatje als daar behoefte aan is. Dat is waardevol, juist nu.
Op een van mijn rondes stond een meneer in de voortuin naar mij uit te kijken. Die man was zo blij dat ik kwam, dat de post gewoon werd bezorgd en dat ik de tijd nam om even met hem te praten. Aandacht hebben voor een ander: het lijkt zo eenvoudig - en dat is het eigenlijk ook! Een praatje, een groet, een glimlach… het wordt zó gewaardeerd. Dat bleek maar weer. Laten we dat vasthouden. Ook als het coronavirus ons land niet meer zo beheerst.
Alex Bonnema