DE SAMENWERKERS
Marian Postma | jobcoach bij Caparis
Sania Sieroversche | consulent Team Inburgering bij Gemeente Leeuwarden
‘Deelnemers zijn gemotiveerd en gaan echt op in het team’
Inburgeren vraagt om maatwerk. Daar weten ze bij Gemeente Leeuwarden - en sinds kort ook bij Caparis - alles van. Geen mens is hetzelfde en iedere inburgeraar komt met een eigen verhaal. Voor mensen met een achterstand in onderwijs is er de zelfredzaamheidsroute: 800 uur school en 800 uur meedoen in een bedrijf. Caparis en Gemeente Leeuwarden slaan er de handen voor ineen.
Marian Postma van Caparis en Sania Sieroversche van Gemeente Leeuwarden trekken nu een jaar met elkaar op, maar ze vullen elkaar aan alsof ze al jaren samenwerken. Marian: ‘We hebben gewoon echt hetzelfde doel. We zetten de deelnemer centraal en zetten ons beiden in voor diegene. Dat valt of staat met een goede samenwerking. Natuurlijk is het een opdracht, maar het voelt als: hier staan we samen voor.’
Zachte landing
De eerste groep inburgeraars ging in april 2024 van start. Sania: ‘Om dat op te zetten, hebben we veel afstemming gehad. Jij organiseerde toen die eerste bijeenkomst, hè Marian? Die heb ik toen bijgewoond. En dat deed je zo zorgvuldig. Je nam echt de tijd om de mensen een zachte landing te geven.’ Marian knikt: ‘Ja, dat vond ik ook hartstikke belangrijk, dat ze een zachte landing kregen. Voor zowel de deelnemers als voor de vaste medewerkers van Caparis.’
Leerzaam
Inburgeraars komen vaak met een cultuur- of taalbarrière, waar je als consulent en als jobcoach mee om moet kunnen gaan. Die uitdaging pakte Marian al vroeg in de samenwerking met beide handen aan: ze volgde met alle werkleiders van Caparis een cursus cultuursensitiviteit. ‘In het begin was het wennen hoor. Hoe ga je met elkaar om, waar moet je rekening mee houden? Maar het is eigenlijk heel leerzaam voor iedereen, ook voor onze vaste medewerkers.’
Mooie momenten
‘Wat ik zo prachtig vond, was toen een van onze deelnemers een huiswerkboekje had meegenomen. Om de momenten waarop je even moet wachten, op te vullen met huiswerk. Toen liep ik de hal in en zag ik haar samen met een vaste medewerker dat boek zitten lezen. Nou, dat vond ik zo mooi om te zien, dat de deelnemers na bijna een jaar echt opgaan in het team.’
Om te zorgen dat zoveel mogelijk deelnemers zulke succeservaringen opdoen, stemmen Sania en Marian veel af. Sania: ‘Ik vond het in het begin wel spannend hoor. Ik vroeg me af of mensen op tijd konden komen. Want lang niet iedereen kan fietsen of komt in aanmerking voor een buspas. Gelukkig was mijn zorg helemaal onterecht. De deelnemers komen op tijd. En ze leren ook steeds beter hoe ze moeten omgaan met bijvoorbeeld afmelden. Al gebeurt het weinig dat mensen ziek zijn. Als ze niet komen, is er een goede reden voor. Ze zijn heel gemotiveerd.’
Kleine stapjes
Marian glimlacht als het over afmelden gaat. ‘Ja, ik moet even denken aan een deelnemer van wie de dochter mij een berichtje stuurde, omdat haar moeder niet kon komen. Ik zei toen: “De volgende keer moet je mij even zelf een berichtje sturen.” En dat is dan heel spannend, maar de keer erop deed ze het wel!’
Het zijn deze kleine stapjes waar Marian en Sania het voor doen. De tweede groep deelnemers start binnenkort en de vrouwen zijn al bezig dat nieuwe traject samen vorm te geven. Marian: ‘Ik heb trouwens ook een idee voor hoe we het afronden samen kunnen vieren. Daar bel ik je nog even over, Sania!’